وقتی درزنگ تفریح وهنگام ریختن چایی توسط یکی از همکاران،قوری بی کیفیت چینی چای شکست و چای داغ پای نامبرده را سوزاند،مدیر سراسیمه خودش را رساندو گفت:چه طوری قوری شکست؟آیا قوری به جایی برخورد یا بی توجهی باعث شکستنش شد؟اما وقتی معلم آسیب دیده بیان کرد که ناچاراست به خاطرسوختن پاهایش به دکتر برود و طول درمان بگیرد،مدیرعجول ناگهان به خود آمد و گفت:حالا خودت چه طوری!؟آسیب جدی که نخوردی!؟ ببین موقع امتحانات است،سعی کن سروته اش را به هم بیاوری که ما نیروی جایگزین کم داریم.خوب شد که بخیر گذشت!!
مدیر دبستان برای آنکه هزینه های روز معلم را به حداقل برساند با وعده های آنچنانی همه را سر کار می گذارد تا یک ربع به زنگ آخری که فرداش تعطیل است.
سپس درب کلاس را می زند و یک تقدیر نامه از نوع فله ای(فاقد امتیاز)به معلم می دهد و با این بهانه که مزاحم کلاس نمی شوم و با گفتن اینکه روز معلم مبارک ،زود فلنگ را می بندد تاهمین برنلمه را در دیگر کلاسها نیز اجرا نماید.
لازم به توضیح است که در طول سال فقط یک ربع به معلمین جهت بزرگداشت اختصاص داده شد، آنهم با کیفیت ذکر شده!
گوشه ای از عملکرد مدیری که آموزش و پرورش برای اداره ی یک دبستان پانصد نفره برگزید:
یک سال تحصیلی است که مدت پانزده دقیقه از زنگ تفریح به نصف این مدت عمدا کاهش داده شده تا با این بهانه دانش آموزان و معلمان زودتر در کلاس حاضر شوند – یکی از چالش های آموزگاران این دبستان در ساعت آموزشی ، به درست یا غلط کلنجار رفتن با شاگردان بر سر اجازه ی آب خوردن و دستشویی رفتن آنان است – اصولاچیزی به نام بانک تلاش مدرسه موجود که نیست بماند دریغ حتی از یک پاکن یا سر کن برای جایزه دادن –توسط مدیر انتصابی،از معلمان یا سایر کارکنان در قبال روزهای غیبت موجه به دلایلی چون بیماری یا حضور در کلاس دانشگاه بدون هیچ حساب کتابی وجه یا بهتر بگوییم حق السکوت اخذ می شود – غیبتهای ناموجه یا غیبتهای دوستانه معمولا به صورت کد خدامنشانه با شرط و شروطی برای تطمیع در خفا حل می شود و معمولا گندش هم در نمی آید – از سوی مدیر، معلمان معترض در مرحله ی اول با هشداربابت نمره ی ارزشیابی و اگر نشد با وعده ی دریافت تقدیر نامه مجاب می شوند و اگر باز هم اصرار بر اعتراض داشتند سلسله مراتب زیر آب زنی و پرونده سازی طی خواهد شد – حتی یک مورد امکانات کمک آموزشی یا کتب کمک درسی در طول سال برای معلمین مهیا نگردید - معمولا بهترین امکانات محدود دبستان اعم از صندلی،میز،وایت برد،رایانه،خودکار و حتی چای تازه دم در اختیارمدیریت است – چیزی که پشیزی ارزش ندارد خواسته های آموزشی معلمان و دانش آموزان می باشد – وقتی جایزه ای برای دانش آموز اختصاص نیابد بدیهی است که تنبیه و روشهای قانونمند آن نیز جایگاهی نخواهد داشت پس سیاست آموزشی مدیر هم در این خصوص باری به هر جهت است – بارها از سوی مدیر به معلمین دیکته شده و می شود تا در خصوص کاستیها و ضعفها، رد پایی از مدیر و مدیریت به میان نیاید و سرانجام کار هر چه شد؛شده است –تا حد امکان تحقق یاقتن اهداف آموزشی فدای امور پرورشی می گردد و ما بین این دو اصلا تعادلی بر قرار نیست – اما انجام مراسم صوری و دلخواه اداره و ارسال شواهد برگزاری آن به صورت فیلم و عکس دقیق انجام می شود و به جرات می توان گفت این مورد تنها گزینه ای است که به علت ذینفع بودن فرادستان بدون هیچ گونه خللی تحقق می یابد –در کل سال تحصیلی احدی از اداره برای سر کشی یا مرتفع ساختن مشکلات آموزشی یا حداقل شنیدن درد دلهای آموزگاران از سوی اداره محترم قدم رنجه نفرمودند و حتما هم در پایان سال تحصیلی مطابق سنوات گذشته برای اینگونه سیستم مدیریت تقدیر نامه صادر خواهد شد!