خانمی با سابقه ی اندک آموزشی از مقطع راهنمایی تحت عنوان معلم تقلیلی و محکوم به خدمت در دوره ی ابتدایی روبه مدیر کرد و اظهار داشت:ببینن آقای مدیر،من حوصله ی سروکله زدن با بچه ها را ندارم،برای درس خواندن هم دو روزدرهفته میرم به شهری دیگر،فقط هم درس انشا،قرآن وهدیه ها روهم بلدم درس بدم واگرهم غیراین باشه سردرد می گیرم ومرخصی می گیرم ومدرسه نمیام!
مدیر آموزشگاه هم بعد شنیدن این حرفها رو به خانم معلم های با سابقه ی ابتدایی و شامل تقلیلی کارمی نماید و می گوید:همکاران شنیدید،اینها را اداره برای ما می فرسته وحالا به هرجهت باید جور او را بکشید.آخه نمی تونند درس بدهند پس زحمتش با شما!
جلسه با غرغر معلم های ابتدایی و ور رفتن خانم معلم راهنمایی با لاک ناخن هایش به اتمام رسید.
بعدا نوشت:انصافا در طول خدمت تنها یک مورد مدیرمشاهده کردم که در برابرازاین دست خواسته های نامعقول معلمین تی تیش مامانی ایستادگی می کرد و مجبورشان می کرد تا به انجام وظیفه به نحو احسن بپردازند اما افسوس که به یک گل بهار نمی شود و اینجا مقطع خرتوخرابتدایی و توسری خورازهمه کس و همه ی مقاطع می باشد.