رضایت همه وهیچ کس

بدترین حالتی که یک مدیر می تواند از خودش بروز دهد اینست که به خاطر حفظ حقوق دانش آموزان، خوشحالی بعضی همکاران غرض ورز،اولیا و مسئولین اداره به همکارش درابتدایی ظلم مضاعف نماید حتی جایگاه او را به زیر سئوال ببرد و تهدیدش نماید به گزارش دادن و اخراج صرفا برای اینکه دیگران به اصطلاح ازاوراضی باشند و بدین گونه مدیرتش را موجه جلوه دهد.

در این راستا مدیر نالایق که با به وجود آوردن بدترین شرایط برای همکار زیر دستش خون دل نسبت به او روا داشته در نهایت وقاحت نیز مدعی خواهد شد که با درایت درمدیریتش همگی ازاوراضی اند.البته این طرز تفکر اشتباه فقط مختص به خود اوست و هرکسی که سراز آموزش در می آورد اینچنین کردار ناشایست را نمی پسندد اما افسوس مدیر است و تحمیلی از اداره ای که خود مشکل دار می باشد.

انگشت شمار دیده شده اند مدیرانی که تمام قد در برابر تمام ناملایمات بدون هیچ چشم داشتی به دفاع جانانه ازهمکاران زیر دستشان پرداخته اندودر نهایت خرسندی،تلاش ازجان ودل همکارورضایت پروردگار را پذیرا گشته اند.البته اینچنین مدیران فداکارو دلسوز خیلی کم پیدا می شوند زیرا به اصطلاح محیط فرهنگی است و اثری از مدیریت صحیح و کارآمد به ندرت به چشم می خورد!