آدم نخستین
از همان بدو خلقت که غار نشینان اشکال بر در و دیوار می تراشیدند ،ضرورت وجود آدم نخستینـــــی به نام معلم ابتدایی احساس گردید.آدم نخستین
از همان بدو خلقت که غار نشینان اشکال بر در و دیوار می تراشیدند ،ضرورت وجود آدم نخستینـــــی به نام معلم ابتدایی احساس گردید.معضلی به نام ارزشیابی
هر بنده خدایی و با هر نیتی که این سیستم ارزشیابی را بنا نهاده در حال حاضر مرضی را به جان دستگاه عریض و طویل آموزش و پرورش انداخته که به غیرنارضایتی،بی اعتمادی و چاپلوس پروری نتیجه ای در بر نداشته است.
پیامدهای ناخوشایند این موضوع آن قدر در آموزش و پرورش نمود پیدا کرده که اصلاح و برچیدن این نظام غلط گونه سالها وقت و درایت می طلبد.این گره کور بدون شک با مدیریت در آموزش و پرورش رابطه ی تنگانگی دارد و از آنجایی که ضعف مدیریت در آموزش و پرورش بیداد می کند ،بدیهی است که ارزشیابی ها نیز تحت الشعاع این نا شایستگی هاست.
چند سال پیش بنا بر اعتراضات بی شمار ،نظام ارزشیابی معلمان به اصطلاح دچار تحولی صوری گردید ولی عملا همان اشتباهات و قضاوتهای غیر اصولی در شکل و شمایل جدید تری نمود پیدا کرد.معلمان این مرز و بوم بی شک امضا کردن برگه های ارزشیابی سفید و بدون درج نمره ارزشیابی ،یا امضا کردن برگه ی ارزشیابی با درج نمره با مداد و با قابلیت تغییر از سوی ارزشیابی کننده را بارها و بارها تجربه کرده اند ،سیستمی که هم اکنون نیز بر قرار است و به نوعی تضییع حقوق اولیه ی معلمین را در پی دارد.
نکته تامل برانگیز تر اینکه نابسامانی که در این نوع ارزشیابی حاکم است قابل پیگیر نبودن و نتیجه ندادن اعتراضات ارزشیابی را هم شامل می شود که معمولا منجر به کرسی نشاندن نظر مدیر،دوری جستن داوران ودر نهایت رای به محکوم شدن معلم است .البته بعضی احقاق حق ها هم ندرتا منجر به نتیجه خواهــــــــد گردید اما متاسفانه زمان بر و توام با مستهلک شدن روح و جسم معترض می باشد.
فرایند ارزشیابی که قاعدتا باید در طی نه ماه تحصیلی شکل گیرد به سادگی و تمسخر در همان دو هفته ی اول مهر با شیرین کاریها ،چاپلوسی ها و ظاهر سازیها بعضی معلمین قابل حدس می باشد،آنچه هم که همیشــــــــه قربانی این نظام مشکل دار می باشد جریان آموزش و فرایند صحیح تعلیم و تربیت است.
معمولا افراد متملق با شناسایی نقطه ضعف های مدیریتی و قدم بر داشتم در جهت خلاف عرف و باورهای اجتماعی به سادگی می توانند سر آمددریافت بالاترین نمره ی ارزشیابی باشند.
ناگفته نماند در این راستا معلمان زحمتکش،واقع نگرو کرنش ناپذیر نیز به فراموشی سپرده خواهند شد.لازم به ذکراســـــت که مطیع محض بودن و خوشایــــند مدیر گام بر داشتن با هر قصد و نیتی می تواند راهکاری برای دریافت بهترین نمره ی ارزشیابی باشد،بماند که معلم نیز در قهقرای صفت نکوهیده ی سخن چینی و تملق غرق خواهد شد.حال این مدیر که باشد و چه خواسته ای داشته باشد خود مقوله ای جداست!
با عنایت به عدم وجود اراده ای قاطع در آموزش و پرورش برای اصلاح معضل ارزشیابی پیشنهاد می شود با قائل شدن محدودیت زمانی برای استفاده از مزایای این روش ناثواب مسئولین امر حداقل می توانند برای جلوگیری از حیف و میل بیشتر بیت المال اقدامی عاجل به عمل آورند ،هر چند ذینفع بودن بسیاری از مدیران اجرای این پیشنهاد را بعید به نظر می نمایاند.
